Księga wpisów

Hej, przeczytałam (a czytam każde"słowo prezesa") i poczułam, że będzie dobrze. Musi być. I tym optymistycznym akcentem pozdrawiam i do miłego. Ula... Collapse

Wiecie, już sam w siebie wątpię. Wszystko jest umowne. Tak z imieninami, to niby święto patrona, którego rodzice przypisują dziecku. Straciło chyba swój pierwotny charakter i nie wiem czym są, bo nawet nie praktykujący je obchodzą. Znów Marysia D. która tyle lat przepracowała w LORO, sama zapamiętała, że to dr Lech Wierusz mówił, że obchodzi 29, a jak nie było to 28 lutego. Jutro zapytam Panią Zuzannę i Magdę, do źródeł, a potem ustalę prawdę i w nią uwierzę. Jak z tym pijanym, co nie wierzył, ale guzy na czole miał i wreszcie powiedział, jak nabije sobie czwartego, to uwierzę, że jestem pijany, a nie to że latarnie na mnie wpadają. Do jutra!!!... Collapse

Moi Drodzy, bije się w piersi i przyznaję do błędu, a wniosek stąd - człowiek uczy się do końca życie i jak łatwo zakodować coś co nie jest prawdą. Ad rem: Przed laty w Sanatorium występowałem w przedstawieniu na imieniny dra Lecha Wierusza i nie wiem, co było przyczyna takiego zakodowania Dnia Imienin 29 lutego. Nie jest to prawda, za radą Beaty sprawdziłem i teraz przyznaję, że imieniny są kalendarzowo 28, widocznie wtedy tak wypadło (sobota i niedziela - były dniami naszych występów dla pacjentów i dzieci z miasta). A co gorsze - nawet w książce źle to zinterpretowałem. Mam nauczkę. Teraz pracując nad trzecią - bardziej rodzinną książką każdą wiadomość sprawdzam kilka razy i może to jest przyczyną, że pisanie tak wolno postępuje. Przepraszam za dezinformację. Pozdrawiam.... Collapse

Dziękuję Beacie, że przerwała mój dialog ze ścianą milczenia. Nie chcę Ciebie zacieniać, ale dziś - (właściwie 29 lutego) Doktor Lech Wierusz obchodził Dzień Imienin, a nazajutrz Pani Albina Konoplicka - pierwsza kierowniczka naszej przysanatoryjnej szkoły, jako kustosz zbiorowej naszej pamięci polecam odświeżenie wspomnień o naszych Opiekunach i wielkich Przyjaciołach z lat pobytu w ośrodku.... Collapse

Witajcie Drodzy Optymiści
Już dawno chciałam coś tutaj napisać,zapytać,jak Wam leci,czy zdrowie dopisuje.....
I tak jakoś schodziło,schodziło,aż nadszedł najgorszy czas z wszystkich możliwych czasów i moje optymistyczne pisanie zabrzmiałoby w tej chwili jak żart.I to ten najbardziej ponury.
Bo przecież nie dosyć,że od dwóch lat męczy nas koronawirus,w jakimś kosmicznym tempie mamy falę za falą,dzieciaki i młodzież męczą się na zdalnym nauczaniu razem z nauczycielami, inflacja....no to teraz jeszcze mamy wojnę.O wojnie nie będę pisać,bo to,co się dzieje przerasta chyba wszystkich,możemy jedynie pomagac jak umiemy,na ile nas stac i modlić się,żeby Świat nie oszalał.
A chciałam trochę pogadać o książkach,zapytać,co aktualnie czytacie ,czy są tu może na forum jakieś mole książkowe(tak jak ja) a potem nawiązać delikatnie i sprytnie do poezji,bo to też moja pasja i ścieżka,którą podążam od najmłodszych lat.
Kiedy dowiedziałam się od Andrzeja,że nasza koleżanka Optymistka Ewa Karbowska (której co prawda nie znam,ale nie sposób znać wszystkich)wydała ostatnio tomik wierszy,pomyślałam,że to dobry moment ,żeby do tej poezji nawiązać,a nie tak jak to się mówi "wyskoczyć ni z gruszki ni z pietruszki".
A tomik pod nazwą "Rak-Niebo-Rak" jest interesującym zapisem zmagania się autorki z chorobą.I choć choroba ciężka i już sama jej nazwa źle się kojarzy,to wiersze są bardzo optymistyczne.Dowcipne i inteligentne,często kpiące i wyzywające tego"raka -skorupiaka" na pojedynek. Zresztą przekonajcie się sami.Kto lubi,niech przeczyta.
I tak oto prawie bezwiednie i niezamierzenie zdołałam jednak jakiś akcent optymistyczny Wam tu przemycić,choć myslałam,na poczatku,że przy całej tej obecnej sytuacji nie ma na to szans.
Gdyby ta wojna tez tak się dała wykurzyć,jak ten rak z ciała.....
Pozdrawiam wszystkich serdecznie
Beata... Collapse

Cieszę się, że choć Ktoś wchodzi na FORUM i czyta wpisy, tym Ktosiem dziś jest niezawodna Agnieszka. Agnieszko, podnosisz mnie na duchu. Już poprawiłem błąd, tak to prawda, Krysia zmarła 14 lat temu, a nie jak napisałem najpierw 13. Ale na fb od razu napisałem prawidłowo. Dałem tam trzy zdjęcia i zadedykowałem pamięci o Krysi piosenkę świetnego piewcy szant Jerzego Porębskiego (który odszedł niedawno na tamtą stronę) śpiewana przez zespół Ania i Tomek Trust. Pozdrawiam Amed... Collapse

Moi Mili, dziś mija 61 lat od utworzenia naszego SKKT im. Leonida Teligi, skąd przypominam wywodzi się nasza społeczność skupiona w "Grupie Opty" - Stowarzyszeniu im. Lecha Wierusza. W samą porę Zbyszek zawiesił na naszej stronie na facebook'u koncert Oli Kiełb. Panią Olę poznaliśmy osobiście podczas wizyty z Zbyszka i obecności na 35-lleciu zespołu "Do góry dnem" . Było wspaniale. Teraz traktujmy ten występ jako koncert specjalnie dla nas z okazji naszej rocznicy. Gorąco pozdrawiam i życzę miłych wrażeń podczas oglądania zapisu koncertu. Dziękujemy Zbyszkowi.... Collapse

Kochani, polecam przeczytanie całości wspomnień, gdyż fragmenty z książki obrazują całość sylwetki Marysi. Była Niepowtarzalna. A dziś nie wiem, czy zaglądaliście na fb, tam dałem adnotację o 90 urodzinach pani Marii Mądroszkiewicz, zupełnie innej ale niezwykle kolorowej postaci z lat LORO. Napiszcie coś o tym, bo praca w próżni jest trudna.... Collapse

Radość świąt niestety zabiera smutna wiadomość, jak bardzo jest mi przykro, że to ja ciągle przekazuję takie wiadomości.
Dziś w nocy (z 24 na 25 grudnia) zmarła w Świebodzinie po długiej chorobie nasza Nauczycielka i Wychowawczyni wielu pokoleń najmłodszych uczniów szkoły przy LORO - Pani Władysława Kujawska. Miała 84 lata. Zawsze z uśmiechem do dzieci, te najmłodsze uwielbiały Swoją Panią Nauczycielkę. My starsi częściej spotykaliśmy Panią Władzię w szkolnym sklepiku. Iluż to uczniów poznawało zasady ekonomii, przedsiębiorczości - nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Nigdy nie pogodzimy się z przemijaniem, ale takie są reguły ziemskiego bytu.... Collapse