Janina Ochojska

Janina Ochojska,
założycielka Polskiej Akcji Humanitarnej /PAH/Nota biograficzna ze strony internetowej www.pah.org.pl

„Urodziła się 12 marca 1955 roku w Gdańsku. Liceum ukończyła w Zabrzu, a studia na wydziale astronomii na Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. Zawsze była aktywnym społecznikiem – na studiach związana z Duszpasterstwem Akademickim oo. Jezuitów, a od 1976 roku opozycjonistka oraz działaczka toruńskiej NSZZ Solidarność. Swój życiowy cel odkryła we Francji, dokąd trafiła na operację w 1984 roku. Tam po raz pierwszy zetknęła się z ideą funkcjonowania organizacji humanitarnej – EquiLibre, w której pracowała jako wolontariuszka. Koordynowała francuską pomoc medyczną i żywnościową dla polskich szpitali oraz organizowała konwoje wparcia dla Bośni.
Zapragnęła przenieść działania humanitarne na rodzimy grunt i zainspirować Polaków, jak dbać o najbardziej potrzebujących. Z inicjatywy Alaina Michel, z pomocą prof. Zbigniewa Chłapa, Bogdany Pilichowskiej i właśnie Janki powstała Polska Fundacja EquiLibre. Jej celem było rozdzielanie w Polsce pomocy zagranicznej oraz propagowanie wzorów samoorganizacji społecznej. Janka była inicjatorką pierwszego konwoju z pomocą humanitarną do Sarajewa. Dwa lata później postanowiła uniezależnić się od EquiLibre. Wykorzystując zdobyte doświadczenie, założyła Fundację Polska Akcja Humanitarna. Zorganizowała pierwszą polską misję pomocy w Kosowie, potem w Czeczenii, Iraku, Iranie, Libanie, na Sri Lance, w Afganistanie, Sudanie, Darfurze i Autonomii Palestyńskiej. Od założenia Fundacji rozwija i promuje PAH, nieustannie aktywnie działając w terenie.

Janka jest laureatką wielu prestiżowych nagród, wśród których jest między innymi wyróżnienie przyznane przez Fundację POLCUL z Australii (1993), tytuł „Kobiety Europy 94” przyznany przez Wspólnotę Europejską w Brukseli, Medal św. Jerzego przyznany przez „Tygodnik Powszechny” (1994), nagroda Pax Christi International Peace Award (1995), Atsushi Nakata Memorial z Japonii (1996), nagroda im. Jana Karskiego Za Odwagę i Serce przyznawana przez Amerykańskie Centrum Kultury i Dom Wolności w Waszyngtonie (2002), Order Legii Honorowej – przyznawany przez Prezydenta Republiki Francji (2003), nagroda im. ks. Józefa Tischnera w kategorii inicjatyw duszpasterskich i społecznych współtworzących „polski kształt dialogu” Kościoła i świata (2006), nagroda im. Jerzmanowskich (2009) będąca wyrazem uznania dla jej działalności humanitarnej czy Nagroda Lecha Wałęsy (2010) za wieloletnie promowanie idei międzyludzkiej solidarności poprzez działania charytatywne. W 2011 roku Janina Ochojska została odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W tym samym roku prezes PAH odebrała nagrodę Humanitarian Hero of the Year za wkład w dziedzinie pomocy humanitarnej. W 2012 otrzymała nagrodę Grand Prix Traveller 2012, wyróżniona nagrodą „Osobowości bez barier”. W roku następnym została laureatką nagrody Kryształowego Zwierciadła a Polska Akcja Humanitarna została nagrodzona tytułem „Przyjaciel Afryki”.”

W Polsce PAH skupia się przede wszystkim wokół programu dożywiania dzieci /program Pajacyk/, pomaga uchodźcom i bezdomnym cudzoziemcom starającym się o status uchodźcy, w czasie klęsk /powodzie/ niesie pomoc ofiarom kataklizmu, realizuje programy wychodzenia z biedy zapobiegające wykluczeniu społecznemu.
Ponadto prowadzi program Edukacji Humanitarnej, ponieważ edukacja społeczeństwa polskiego jest drugim, obok pomocy humanitarnej i współpracy rozwojowej filarem działalności PAH.
Polska Akcja Humanitarna jest organizacją pozarządową, działającą dzięki dobrowolnym wpłatom od osób prywatnych i instytucji, z siedzibą w Warszawie i oddziałami regionalnymi w Krakowie i Toruniu.

…opty.info dodaje:

Janka mając 6 miesięcy zachorowała na ciężką postać Heine-Medina /polio/, przez kilka miesięcy całkowicie sparaliżowana leżała w żelaznych płucach. W wieku 14 miesięcy trafiła do sanatorium dla dzieci po polio w Jastrzębiu Zdroju. Przebywała tam z przerwami do szóstej klasy, gdzie przeszła 3 operacje, tam też w aparatach ortopedycznych i o kulach mając 5 lat zaczęła chodzić. W 1968 roku w Bytomiu przeszła pierwszą /niestety nieudaną/ operację kręgosłupa.
W 1970 roku po skończeniu ósmej klasy przyjechała na kolejną operację kręgosłupa do Lubuskiego Ośrodka Rehabilitacyjno Ortopedycznego /LORO/ w Świebodzinie, który był wówczas głównym ośrodkiem leczenia skolioz.
Jak sama Janka mówi w książce biograficznej „Niebo to inni z Janiną Ochojską rozmawia Wojciech Bonowicz” /ZNAK, Kraków 2000/ pobyt w każdym z tych ośrodków wywarł istotny wpływ na jej życie i w szczególny sposób ukształtował osobowość.
W LORO między innymi należała do Szkolnego Koła Krajoznawczo Turystycznego im. Leonida Teligi, z którym objechała niemal całą Polskę, jak sama mówi,- „to było jak otwarcie zupełnie nowego świata, bo do tej pory nie znałam innych miejscowości, jak tylko sanatoryjne.”
I również o ostatnim z nich…
”Tak jak mówi się o wybitnych szkołach, chwaląc się, że jest się ich wychowankiem, tak można z dumą powiedzieć, że jest się „absolwentem” Świebodzina. „

„Polski Nobel” dla Janiny Ochojskiej

poniedziałek, 9 lutego 2009

Janina Ochojska została pierwszą po wojnie laureatką Nagrody Polskiej Akademii Umiejętności im. Jerzmanowskich. To prestiżowe wyróżnienie nazwano „polskim Noblem”.

„Jest to dla mnie niezwykle ważne wyróżnienie i fakt, że otrzymuje je osoba zajmująca się działalnością społeczną świadczy o tym, że w dzisiejszych czasach, takie działania są bardzo potrzebne. Przyznanie tej nagrody mnie, czyli właściwie Polskiej Akcji Humanitarnej to przede wszystkim pokazanie, jak bardzo nam wszystkim jest potrzebna solidarność, nie tylko w wymiarze Polski ale całego świata. Jest nam potrzebna świadomość, że nie pozostaniemy sami w obliczu tragedii i że jest w nas siła budowania dobra w świecie, którego kształt zależy od nas. Jest nam potrzebna wiara, że nikt potrzebujący nie zostanie sam, bo jego los jest dla kogoś ważny – mówi Janina Ochojska. Laureatka zdecydowała się na przekazanie nagrody finansowej na edukację dziewcząt w Afganistanie i pomoc ofiarom konfliktu w Strefie Gazy.

Nagroda im. Erazma i Anny Jerzmanowskich została ufundowana ponad 100 lat temu przez Erazma Jerzmanowskiego – polskiego inżyniera, który w latach 1873-1896 zrobił fortunę dzięki działalności w przemyśle gazowym w Stanach Zjednoczonych. Część swojego majątku – odpowiadającą 12 kg złota – przeznaczył w testamencie na rzecz Funduszu Nagrody im. Jerzmanowskich. Prestiżowe wyróżnienie miało być przyznawane za „prace literackie, naukowe i humanitarne, dokonywane z pożytkiem dla ojczystego kraju”.

Po raz pierwszy Nagroda została przyznana w 1915 r. Otrzymał ją metropolita krakowski Ks. kard. Adam Stefan Sapieha, a następnie w 1916 r. Henryk Sienkiewicz. Do 1928 r. nagrodę przyznawano corocznie. Z powodu kryzysu gospodarczego na przełomie lat dwudziestych i trzydziestych zaczęto ją jednak przyznawać rzadziej: w 1931, 1935 i po raz ostatni w 1938 r. Po drugiej wojnie światowej przestał istnieć fundusz przeznaczony na nagrodę. W 1952 r. Polska Akademia Umiejętności musiała zawiesić swoją działalność i wznowiła ją dopiero w listopadzie 1989 r. Nagroda im. Jerzmanowskich została przyznana po raz pierwszy po wojnie dopiero w tym roku. Jej laureatką została Janina Ochojska – prezes Polskiej Akcji Humanitarnej. Nagrodę wartości 100 tysięcy złotych, równowartość 1 kg złota, ufundowały Władze Samorządowe Województwa Małopolskiego.

Uroczystość wręczenia nagrody odbędzie się w poniedziałek, 9 lutego br. w Komnatach Zamku Królewskiego na Wawelu, niemal dokładnie w stulecie śmierci Erazma Jerzmanowskiego.